Ik weet het, het is niet hip. Liever had ik gezegd dat ik het ‘druk, druk, druk’ had, maar de waarheid was dat ik me te pletter verveelde. Al mijn patiënten hadden die middag afgebeld: griep. Ik had natuurlijk nog hier en daar wat achterstallige vinkjes kunnen zetten, of gewoon duimendraaien en dat dan ‘mindfulness’ noemen, maar in plaats daarvan belde ik mijn collega van zorgprogramma stemming & angst. Want die was wél hip, wist ik. Of ik kon bijspringen?
Lees meerNieuwste blogs
Vertrouwen, vrijheid, verantwoordelijkheid
Remke van Staveren 28 februari 2018De zorg bevindt zich de afgelopen jaren in een permanente ‘code rood’, en zicht op betere tijden lijkt er nog niet te zijn. Hoe komen we uit de impasse? Wat hebben zorgmedewerkers – alle medewerkers, niet alleen zorgverleners, maar ook mensen met ondersteunende en leidinggevende taken – nodig om weer te gaan werken vanuit visie, en weer ‘gewoon’ goede zorg te leveren?
Lees meerNiets over mij, zonder mij
Remke van Staveren 28 maart 2017Achttien was ik, en zwaar depressief. Of eigenlijk: melancholisch. Jammer dat het woord melancholie uit de mode is geraakt. Het drukt precies uit hoe ik me toen voelde. Alles was zwart, zwaar en zinloos. Hele dagen lag ik op bed zinloos te wezen. Mijn net begonnen studie geneeskunde leek onhaalbaar, en hoewel ik niet dood was, was mijn leven toch echt gestopt.
Lees meer